Eir skrifar

Í dag er 112 dagurinn minn í Arouca! o:
Það er alveg hellings tími til að eyða frá fjölskyldu og vinum, í bíólausu þorpi í Portúgal.
Verð að játa að dvölin hér hefur ekki verið eins mikill dans á rósum og ég var að vona, til dæmis er veðrið hér annað hvort of heitt eða of kalt.
Hér er hellingur af fjölbreyttu og skemmtilegu fólki sem ég er heppin að geta kallað vini mína en hópandinn er því miður ekki upp á sig besta og skortur á framtakssömu og leiðandi fólki í bland við lélégar aðstæður og ekkert rými til samverustunda (við getum ekki einu sinni öll borðað kvöldmat saman og hér eru engir sófar eða sjónvarp) gerir hópeflingu frekar erfiða.
Sem er ekki hrikalega gott fyrir manneskju eins og mig sem þarf nær stanslausa nærveru fólks og alveg óteljandi knús.
Er auðvitað að knúsa alla hérna, klausturbúa og þorpsbúa. Hef meira að segja knúsað bæjarstjórann sjálfann!
En því miður eru það færri sem knúsa mig :/
Vissi ekki að það væri einhvað sem ég þyrfti svona mikið.
Einnig finnst ég ég alltaf vera utangátta í öllu sem er að gerast og algjörlega óþörf í flestu.
Þegar þú ert með 19 manneskjur í örfá sjálfboðastörf, þá geta ekki allir alltaf haft einhvað að gera.
-Svo, fjarvera frá fjölskyldu og vinum plús aðgerðarleysi hefur haft mjög slæm áhrif á mig.
Sem betur fer kom Lilja til að bjarga mér í byrjun mánaðarins, en ég er enn ekki upp á mitt besta. Hjálpar til að við deilum herbergi, en sem betur fer er það samt bara tímabundið, því þótt ég elski hana alveg ofboðslega er þetta mjög lítið herbergi fyrir tvo.
Og auðvitað er Lára frænka komin aftur, svo við ættum að fara að geta í sameiningu að hrista aðeins upp í liðinu.
Vonandi.

Annað er svo að ég hef nánast EKKERT heyrt frá fjölskyldunni og vinum mínum á Íslandi síðan ég kom.
Ekki einu sinni pabba og mömmu.
Ég veit að flest eru frekar léleg í fjarskipta samskiptum, sérstaklega yfir netið. En ég veit ekki einu sinni hverjir lesa þetta aðrir en pabbi, mamma, Þóra og Rúnar.
Heyri einstaka sinnum frá foreldrunum, talað mest við Þóru, talað aðeins við Önnu Karen og svo bara nokkur orðaskipti við tvo þrjá aðra vini.
Á næstum 4 mánuðum o.o
Ég er auðvitað ekkert skárri í netsamskiptum og er ekki að biðja um neinar ritgerðir, en "hæ" eða bara broskall til að vita að þið séu þarna og séuð ekki alveg búin að gleyma mér væri ágætt.

Finnst enn eins og ég hafi engu áorkað síðan ég kom hingað. Portúgölskukunnáttan í lágmarki og ég algjörlega ófær um að læra með því að spjalla við fólkið hérna, afþví... þið vitið, ég er ekki hrikalega góð í að spjalla við fólk MEÐ einhvern orðaforða, hvað þá án.
Ákvað í dag að byrja að hreyfa mig meira og skera niður súkkulaði og óhollustuatið. Sjáum til hvernig það virkar.

Er alvarlega að pæla í að kaupa mína eigin fartölvu, því þegar við erum á Area getur bara einn verið í tölvunni hennar Lilju í einu :)
Get stundum auðvitað hnuplað tyrkneskri tölvu en það er leiðinlegt til lengdar. Einnig engir íslenskir stafir (þau hafa ö samt) og tvö mismunandi "i". Það er ruglandi.

Hefði örugglega haft gott af því að ferðast einhvað en er ekki manneskjan til að fara ein eitt né neitt. Finnst ævintýri vera fyrir að minnsta kosti tvær manneskjur annars er það martröð. =.=

En 22. - 25. erum við Íslandingarnir (ég, Lilja, Lára og Þangi litli bróðir Láru sem er í heimsókn) að fara til Portó og skemmta okkur þar. Vonandi verslað einhvað, sjá sjóinn loksins aftur og ströndina svo finnum við Lilja okkur kannski skanna :3

...
okay, ég er búin núna. Ekki meiri wall of text í bili xP

Ástarkveðjur, Eir